ଲୁହର ଲୁମ୍ବିନୀ
କୋହର କୋଣାର୍କ
ଦେହ ବୋଧି ଦ୍ରୁମ ତଳେ.
ତୁମ ପାଇଁ ମୋର ଆମ୍ରପଲ୍ଲୀ ଆଜି
ନିର୍ବାଣ କୁହୁଳି ଜଳେ ,
ସାରିପୁତ୍ତ ହୋଇ ପାରିଲିନି ଡେଇଁ
ଯାହା ସେ ବାସନା ରେଖା
ଆଜି ବି ତୁମର ରୂପ ମଶାଣିରେ
ସଞ୍ଜ ନଇଁଗଲେ ଅନ୍ଧାରୁଆ ପରି
ଘୁରି ବୁଲେଏକା ଏକା ।।ବେଳାଭୂମି
ଗରା ଗରା ଲୁହ ଘୁର୍ଣ୍ଣିର କୋହ ଗଣ୍ଠିଳିଏ ଦୁଃଖ ନେଇ କିଏ ଜାଣେ କେବେ କୋକେଇ ଉଠିବ ମହଣେ ଅନ୍ଧାର ଥାଇ , ଦେଖିବାକୁ ଦେ ତୋ ସପନ ଟିକେ ରାତି ଆସେ ସରି ସରି କହି ମୁଁ ପାରୁ...
No comments:
Post a Comment