ପ୍ରୀତି ଶିଖା
ଜଳି ଯାଉଥିବା ପତଙ୍ଗ ଟିଏ ମୁଁ
ତୁମ ଶିଖା ଅନଳରେ
କାହିଁକି ବା କୁହ ଜଳି ଜାଳି ତୁମେ
ହସୁଥାଅ ନିର୍ବିକାରେ ,
ବିକ୍ଷିପ୍ତ ମନର ସଂକ୍ଷିପ୍ତ କାହାଣୀ
ସୀମାହୀନ ଗୋପନତା
ମିଛ ନିୟମର ଦଉଡ଼ିରେ ଟଙ୍ଗା
ସମାଜର ଶାଳୀନତା,
କାଚ ଆଇନାରେ ରୂପର ମେଳଣ
କୁଆଁରୀ ବାହୁନେ ବସି
ଅଭିଆଡ଼ି ଆଖି
ସପନକୁ ଜାଳି
ପୁହାଏ ନିଗୋଡ଼ା ନିଶି,
ମଳୟର ଦେହେ ମହକ ମିଳାଏ
ବିରହ ବାହୁନି ଲୋଟେ
ପଲକ ତଳର ଅଳିକ ସପନ
ଅନ୍ଧାରେ କୁହୁଳି ଉଠେ
ଥରଟିଏ କୁହ ପ୍ରୀତି ଶିଖା ମୋର
କେତେ ବା ବେଦନା ସାଉଣ୍ଟୁ ଥିବି ମୁଁ ତୁମରି ଅନଳ ଝାସୁ
ଖୋଜି ହେଉଥିବି ତୁମରି ସ୍ମୃତିକୁ ଲୁଚାଇ ଆଖିର ଅଶ୍ରୁ
.......।। 26.2.2020
ତପନ ଦୀକ୍ଷିତ (ବେଳାଭୂମି)
ନାସିକେଶ୍ୱର, କାକଟପୁର, ପୁରୀ
No comments:
Post a Comment