Monday, September 10, 2018

ହେ କେଶବ !


ମୋହାଛନ୍ନ ସଂସାରର 
ମହା ଶ୍ମଶାନ ରେ
ଜଳୁଥିବା ଯନ୍ତ୍ରଣାର

ଅସଂଖ୍ୟ ଯୁଇରେ ,
ଛାତିକୁ ପଥର କରି
ଦୁଃଖକୁ  ସାରଥୀ
ହେ  କେଶବ  !
ଚାଲିବାକୁ ଶକ୍ତି ଦିଅ  ଖାଲି
କାହିଁ  ବା ଈଛିବ ଛାର  
ହେବା ପାଇଁ ତୁମ ବିଦ୍ୟାପତି ।।
ତପନ ଦୀକ୍ଷିତ (ବେଳାଭୂମି)
ନାଶିକେଶ୍ୱର, କାକଟପୁର, ପୁରୀ

No comments:

ଗରା ଗରା ଲୁହ ଘୁର୍ଣ୍ଣିର କୋହ ଗଣ୍ଠିଳିଏ ଦୁଃଖ ନେଇ

ଗରା ଗରା ଲୁହ ଘୁର୍ଣ୍ଣିର କୋହ ଗଣ୍ଠିଳିଏ ଦୁଃଖ ନେଇ କିଏ ଜାଣେ କେବେ କୋକେଇ ଉଠିବ ମହଣେ ଅନ୍ଧାର ଥାଇ , ଦେଖିବାକୁ ଦେ ତୋ ସପନ ଟିକେ ରାତି ଆସେ ସରି ସରି କହି ମୁଁ ପାରୁ...

ସେଇ ମୋର ଛୋଟ ଗାଁ … ପାହିଗଲେ ରାତି ଡାକ ଦିଏ ଯହିଁ ସ୍ନେହମୟୀ ମୋର ମା’ ବାପାରେ ଧନରେ ସହ